Καθηγητής πρώτης βαθμίδας

«Η οικονομική ανάλυση αποτελεί ένα πολυδιάστατο επιστημονικό πεδίο που εξετάζει τη συμπεριφορά των οικονομικών μονάδων και των αγορών, αναλύοντας την κατανομή των πόρων, το θεσμικό περιβάλλον και τις επιπτώσεις των οικονομικών πολιτικών. Ταυτόχρονα, στο σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, η πολυεπίπεδη διακυβέρνηση διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση αναπτυξιακών στρατηγικών, καθώς συνδυάζει παρεμβάσεις και θεσμικές διευθετήσεις σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο, συντελώντας στη διαμόρφωση πολυσθενών δημόσιων πολιτικών.
Παράλληλα, η βιώσιμη ανάπτυξη αποτελεί θεμελιώδη αρχή της σύγχρονης οικονομικής σκέψης, επιδιώκοντας την ισορροπία μεταξύ οικονομικής μεγέθυνσης, κοινωνικής ευημερίας και περιβαλλοντικής προστασίας. Μέσα από εργαλεία όπως η κυκλική οικονομία και οι πράσινες επενδύσεις, η οικονομική ανάλυση συμβάλλει στη χάραξη πολιτικών που προωθούν την αειφορία. Η σύνδεση αυτών των δύο στοιχείων—της πολυεπίπεδης διακυβέρνησης και της βιώσιμης ανάπτυξης—αναδεικνύει την ανάγκη για συντονισμένες και καινοτόμες προσεγγίσεις, ικανές να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της σύγχρονης οικονομίας.
Η οικονομική ανάλυση νοείται μέσα από το πρίσμα της δυναμικής αλληλεπίδρασης μεταξύ της πολυεπίπεδης διακυβέρνησης, της βιώσιμης ανάπτυξης και της ηθικής του οικονομικού πράττειν. Η πολυεπίπεδη διακυβέρνηση περιλαμβάνει διεθνείς πρωτοβουλίες, το Ευρωπαϊκό και εθνικό κανονιστικό πλαίσιο, καθώς και δημόσιες πολιτικές που διαμορφώνουν το επιχειρηματικό περιβάλλον. Παράλληλα, η επιχειρηματική ηθική και πρακτική επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο οι οικονομικοί δρώντες—κράτος, ρυθμιστικές αρχές, καταναλωτές και επιχειρήσεις—ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις για βιώσιμη ανάπτυξη.
Η ανάλυση αυτής της αλληλεπίδρασης αφορά τρία βασικά επίπεδα:
1. Τα κίνητρα των εμπλεκόμενων οικονομικών δρώντων, όπως οι ρυθμιστικές αρχές που επιδιώκουν βιώσιμες πολιτικές, οι επιχειρήσεις που προσαρμόζουν τη στρατηγική τους σε ηθικές πρακτικές και οι καταναλωτές που διαμορφώνουν τις προτιμήσεις τους με γνώμονα την αειφορία.
2. Τις συμβατικές σχέσεις και υποχρεώσεις που διαμορφώνονται μέσω κανόνων εταιρικής διακυβέρνησης, συμφωνιών συμμόρφωσης και θεσμικών πλαισίων που ενισχύουν τη βιώσιμη επιχειρηματική δραστηριότητα.
3. Την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων της αλληλεπίδρασης, όπως η συνολική κοινωνική ευημερία, η εργασιακή ευημερία, η προστασία των καταναλωτών και η επενδυτική συμπεριφορά των επιχειρήσεων.
Βάσει αυτής της εννοιολόγησης της οικονομικής ανάλυσης, σημασία έχει η διαμόρφωση προτάσεων πολιτικής που βελτιστοποιούν την πολυεπίπεδη διακυβέρνηση, ενισχύουν τις προοπτικές των βιώσιμων αναπτυξιακών λύσεων, και εξισορροπούν την επιχειρηματική λογική με τα προτάγματα της κοινωνικής ευημερίας. Συνακόλουθα, η ανάλυση και αναθεώρηση των ρυθμιστικών πλαισίων, η ενίσχυση της διαφάνειας στις αγορές και η προώθηση κινήτρων για υπεύθυνη επιχειρηματική δράση συνιστούν κρίσιμες πολιτικές παρεμβάσεις που μπορούν να αριστοποιήσουν τη σχέση μεταξύ δημόσιας πολιτικής, περιβαλλοντικής βιωσιμότητας και κοινωνικής ευημερίας»