ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ή ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ με θητεία

O μηχανολογικός σχεδιασμός, η ανάλυση και ανάπτυξη προϊόντων συνιστούν αυτόνομο επιστημονικό αντικείμενο που διαθέτει μεθόδους και τεχνικές γενικής ισχύος που μπορούν να εφαρμοσθούν επιτυχώς σε διαφορετικές κατηγορίες και είδη προβλημάτων. Είναι απαραίτητη γνώση στην οποία πρέπει να καταρτισθεί ένας φοιτητής στο προπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών του Μηχανολόγου Μηχανικού. Ο σχεδιασμός είναι μια δραστηριότητα που συνδυάζει φυσικούς πόρους και επιστημονική γνώση μαζί με τεχνολογία ώστε να δημιουργήσει νέα προϊόντα ή να βελτιώσει διατιθέμενες τεχνολογίες.
Εξειδικεύοντας το πεδίο της Θεωρίας Σχεδιασμού στο χώρο της επιστήμης του Μηχανολόγου Μηχανικού εκτός από τις κλασσικές μεθοδολογικές προσεγγίσεις που έχουν ήδη δοκιμασθεί στη σχεδιαστική πρακτική, έχουν αναδυθεί επί μέρους νέα αντικείμενα που παρουσιάζουν εξαιρετικό ερευνητικό και εκπαιδευτικό ενδιαφέρον. Ενδεικτικά αναφέρονται τα παρακάτω:
• Αναπαράσταση και διαχείριση της σχεδιαστικής γνώσης κατά την υλοποίηση της σχεδιαστικής διαδικασίας (Design knowledge representation and management)
• Παράλληλος σχεδιασμός (Concurrent design)
• Πρωτότυπος σχεδιασμός βασιζόμενος στον υπολογιστή (Computer-aided conceptual design)
• Παραμετρικός σχεδιασμός (Parametric design)
• Παραγωγικός σχεδιασμός (Productive design)
• Σχεδιαστική βελτιστοποίηση (Optimization methods)
• Σχεδιασμός βασιζόμενος σε προηγούμενες περιπτώσεις (Case-based design)
• Σχεδιασμός ως προς την βιωσιμότητα (Sustainable Design)
• Μηχανική συστημάτων (Systems Engineering)
• Αντίστροφη μηχανική (Reverse engineering)
• Αυτoματοποιημένος σχεδιασμός (Automated design)
• Διαχείριση διάρκειας ζωής προϊόντος (Product Life cycle management), κλπ.