ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΕΠΙ ΘΗΤΕΙΑ

Η Οικονομική ανθρωπολογία, ως βασικός κλάδος της επιστήμης της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, προσβλέπει στη μελέτη της οικονομικής συμπεριφοράς, των τρόπων με τους οποίους οι άνθρωποι, ως έμφυλα σώματα/υποκείμενα, βιοπορίζονται σε σχέση με το περιβάλλον (φυσικό, κοινοτικό, αστικό, σύνορα, διασπορά), παράγουν, ανταλλάσσουν και καταναλώνουν αγαθά και υπηρεσίες ενώ διαδρούν στην καθημερινότητα του υλικού πολιτισμού τους παραδοσιακά και νεωτερικά, μέσα από συγκεκριμένες κοινωνικές σχέσεις και πολιτικούς θεσμούς, πολιτισμικές παραδοχές, θρησκευτικές ιεραρχίες, αποικιακές ηγεμονίες και τεχνολογίες. Τα παραπάνω, όπως εθνογραφικά τεκμαίρονται κατά προτεραιότητα στις περιοχές της ζώνης ενδιαφέροντος του Τμήματος (βλ. Βαλκάνια, Αν. Ευρώπη, Ανατολική Μεσόγειος και Μέση Ανατολή) συνεκτιμώνται και με την καλή γνώση μίας εκ των γλωσσών που ομιλούνται στην περιοχή, πέραν της ελληνικής. Παράλληλα, καθώς ο κλάδος της οικονομικής ανθρωπολογίας συνδέεται με όρους πολιτικής οικονομίας και γεωπολιτικής, με τους λόγους και τις πολιτικές της ανάπτυξης, της κινητικότητας, της πολιτειότητας και της επισφάλειας στο παγκοσμιοτοπικό περιβάλλον, συνεκτιμάται ιδιαίτερα η έμφαση στις πρακτικές, φυσικές ή ψηφιακές, των κοινωνικών ομάδων και υποκειμένων ως απόκριση από τα κάτω (βλ. δίκτυα ανταλλαγών, καταναλωτικές και ανταγωνιστικές συμπεριφορές, οικολογίες ευζειν, κινήματα αντίστασης, κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, διαχείρισης πολιτισμικής κληρονομιάς, κ. ά), ή/και ευρύτερα απόκρισης στην πρόκληση διαχείρισης ανθρωπιστικών, κλιματικών και οικονομικών πολυκρίσεων λόγω παγκοσμιοποίησης, υπερεκμετάλλευσης, πολεμικών συγκρούσεων. Τα παραπάνω ενδιαφέρουν επιπρόσθετα και ως προς την ανάδυση νέων πεδίων πολυτροπικής εθνογραφικής έρευνας (βλ. κατάσταση έκτακτης ανάγκης, πανδημίες, ειδολογικές σχέσεις και ηθική της έρευνας, μετα-ανθρώπινη κατάσταση, τεχνολογία και ψηφιακή πραγματικότητα) στις περιοχές της ζώνης ενδιαφέροντος του Τμήματος