ΘΕΣΗ ΚΑΘΗΓΗΤΗ (ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΙΤΗΣΗ ΕΞΕΛΙΞΗΣ)

Το γνωστικό αντικείμενο «Πολιτική Επιστήμη με έμφαση στη Νεωτερική και Σύγχρονη Πολιτική Θεωρία» συνιστά πειθαρχικό πεδίο της Πολιτικής Επιστήμης, με έμφαση στον γνωστικό τομέα της Νεωτερικής και Σύγχρονης Πολιτικής Θεωρίας. Η πειθαρχική περιοχή της Πολιτικής Θεωρίας αποτελεί πλέον αυτοδύναμο και επιστημολογικά αυτόφωτο πεδίο των Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. Με σημείο εκκίνησης την Πολιτική Θεωρία της Αναγέννησης και το έργο του Machiavelli και εν συνεχεία το έργο των κλασικών της νεωτερικής πολιτικής θεωρίας, όπως ο Thomas Hobbes και ο John Locke, έως την κοινωνική και πολιτική θεωρία του 19ου αιώνα, με προεξάρχουσες τις στοχαστι-
κές μορφές του Karl Marx και του John Stuart Mill, η πειθαρχία της Πολιτικής Θεωρίας αποκτά στον 20ο και στον 21ο αιώνα μία εκπληκτική αναστοχαστική ανάπτυξη και καθίσταται η μετεξέλιξη της παραδοσιακής Πολιτικής Φιλοσοφίας. Κεντρικές θεματικές περιοχές στη σύγχρονη Πολιτική Θεωρία είναι αυτές της πολιτικής ελευθερίας, της κοινωνικής ισότητας και της δημοκρατίας. Ειδικά από τη δεκαετία του 1960 και μετά, η σύγχρονη Πολιτική Θεωρία αναπτύσσεται γοργά σε παγκόσμια κλίμακα, ειδικότερα βέβαια στον δυτικό κόσμο, ως μια γνωστική «ήπειρος» της δημοκρατικής θεωρίας. Οι λεγόμενες θεωρίες της δημοκρατίας συνιστούν τον σκληρό πυρήνα της σύγχρονης Πολιτικής Θεωρίας, με έμφαση στις επονομαζόμενες μετα-θεμελιωτικές θεωρίες της δημοκρατίας, που θέτουν εκ νέου (ήδη, ωστόσο από τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη) το κορυφαίο ζήτημα της πολιτικής οντο-Θεολογίας ή της πολιτικής μεταφυσικής της δημοκρατικής πόλεως.